قاعده اول و دوم

چشمت به چشم ما و دلت پیش دیگری‌ستجای گلایه نیست! که این رسم دلبری‌ست  هرکس گذشت از نظرت در دلت نشست تنها گناه آینه‌ها زودباوری‌ست  مهرت به خلق بیشتر از جور بر من است سهم برابرِ همگان، نابرابری‌ست  دشنام یا دعای تو در حق من یکی‌ست ای آفتاب، هرچه کنی ذرّه پروری‌ست! ساحل جواب سرزنش موج را نداد گاهی فقط سکوت سزای سبکسری‌ست فاضل نظری، ,ديگريست ...ادامه مطلب